مجموعه: دانستنیهای جنسی

رابطه جنسی دهانی

آیا مکیدن دستگاه تناسلی زن برای مرد ضرری به لحاظ بهداشتی دارد؟ یعنی ترشحاتی که خارج می شود و ناخودآگاه به درون دهان فرد هم می رود، آیا ضرری برای مرد دارد و راه حل صحیح برای اینکه هم مقاربت دهانی انجام بشود و هم همسر را به اوج حالت رضایت بخش برساند و هم ضرری برای مرد نداشته باشد چیست؟

در این مطلب سعی شده از نطر شرعی به سوال پاسخ داده شود:
1. شکی نیست که در دین مبین اسلام، انسان می تواند هر گونه لذت جنسی و غیر آن را از همسرش ببرد. در این خصوص محدودیتی وجود ندارد. تنها در برخی ایام خاص و زمان عادت ماهانه، آمیزش جنسی ممنوع شده است. بقیه کامجویی ها به قوت خود باقی است.

اما این تجویز به معنای مناسب و یا مجاز بودن هر گونه رفتار و عمل جنسی بین همسران نیست. برخی از رفتارهای جنسی مثل سکس مقعدی در شرع مقدس اسلام، کراهت شدید دارد . برخی از علما بر اساس روایات وارده، آن را حرام می دانند و یا سکس دهانی را مورد نکوهش قرار می دهند.

شخصی به امام صادق(ع) اظهار می دارد که آیا مرد می تواند، اندام تناسلی و فَرج همسر خود را ببوسد، امام فرمود: اشکالی ندارد ولی این چه کاری است؟!
با این جمله کراهت خود را از این گونه رفتار نشان داد. از روایت استفاده می شود که سکس دهانی به طریق اولی و با قیاس اولویت مورد توجه ائمه(ع) نبوده و نیست.(1)

2. اگر چه برخی کتاب­ها و نوشته ­ها رابطه جنسی دهانی را جایز می شمارند و آن را برای زن و شوهر رضایت بخش می پندارند، اما باید توجه داشت که این عمل در شرع مقدس مورد نکوهش واقع شده است .از لحاظ بهداشتی و پزشکی آسیب­ها و ضررهایی در پی دارد.

3. هرچه که از بدن انسان طی فرایندی خاص، طبیعی و یا غیر طبیعی دفع می شود ،مانند عرق، ادرار، مدفوع، خون، ناخن، شوره، منی، ترشحات مهبلی و رحمی و … غیر قابل خوردن و چندش آور است.

به دلیل اینکه مواد دفع شده جزء سموم حاصل از فعل و انفعالات بدن یا محل مناسبی برای تجمع، رشد و تکثیر میکروب ها می باشند، بدن به طور طبیعی میلی به خوردن این گونه مواد دفعی و ضایعات بدن را ندارد. احتمال آلوده بودن آن ها به انواع و اقسام باکتری­ها و میکروب­ها بسیار است.

4. اگر چه ترشحات معمولی خانم­ها که از اندام تناسلی آنان خارج می گردد، پاک است، ولی هنگامی آمیزش جنسی و زمانی که زن به اوج لذت جنسی می­رسد، نجس بوده و حکم منی مردان را پیدا می کند، به همین خاطر خوردن آن در هر صورت حرام می باشد، البته گاهی خوردن منی، ادرار و مدفوع در بعضی از افرادی که دارای نوعی از انحرافات جنسی می باشند، در مواردی دیده می شود که نشان از وخامت انحراف جنسی آنان دارد.

5. خوردن مایع منی و ترشحات مهبلی در هنگام اوج لذت جنسی، علاوه بر این که از لحاظ شرعی و دینی حرام است، از نظر پزشکی و بهداشتی نیز صحیح نیست. مشکلات زیادی برای حلق و دهان، معده و دستگاه گوارش پیش می آورد. باعث مضرات زیادی برای روده ها و کلیه ها می باشد. شاید یکی از علل نجاست و حرمت خوردن آن ها به خاطر وجود مشکلات و مضراتی باشد که خوردن این گونه ترشحات در بدن شخص ایجاد می کند.

6. معمولاً منی و ترشحات اندام تناسلی وقتی از دستگاه تناسلی و مجرای ادرار خارج می شود، میکرب­های زیادی را که در مجرای ادرار هست، با خود به همراه می آورد.

چون آن منطقه ­ها و مجرای ادرار بسیار آلوده است، احتمال سرایت میکرب­ها زیاد است. به راحتی میکروب­ها و باکتری­های دستگاه تناسلی به مجاری حلق و معده وارد می شود. باعث عفونت و سرایت بیماری به بخش های دیگر بدن فرد می گردد.

علاوه بر انتقال باکتری­ها و میکروب های مجرای ادرار، موجب انتقال و سرایت بیماری های مقاربتی نظیر ایدز، سیفلیس، سوزاک و... به بدن فرد سالم می شود. اگر یکی آلوده به بیماری مقاربتی باشد، به راحتی سیفلیس و سوزاک و ویروس ایدز وارد دهان و حلق خواهد شد . مشکلات زیادی را برای فرد ایجاد می کند.

7. با توجه به مطالب مطرح شده، برای پیشگیری از آسیب ها و مشکلات احتمالی، توصیه می شود تا آن جا که امکان دارد، از سکس دهانی اجتناب کنید . به هیچ وجه ترشحات اندام تناسلی را نخورید. اگر ناخواسته وارد فضای دهان­تان گردید، فوراً آن را بیرون بریزید. دهان خود را شسته و و با شوینده­ های مخصوص دهان، آن را ضدعفونی و پاک نمایید.

8. در حال حاضر شیوه­ای وجود ندارد که بتوانید از ورود ترشحات اندام تناسلی به دهان جلوگیری کنید، مگر این که خودتان از ابتدا به سکس دهانی تمایلی نداشته باشید و آن را انجام ندهید.بر فرض این که اندام تناسلی زن را قبل از آمیزش پاک گردانید، چون نمی توانید در حین عمل سکس دهانی، از ترشحات جلوگیری کنید، باز تلاش شما به جایی نخواهد رسید و نمی توانید از ورود ترشحات آلوده به فضای دهان­تان اجتناب کنید.

9. توصیه می شود به جایی این که بخواهید با سکس دهانی، لذت جنسی و رضایت بخشی داشته باشید و خود را با آسیب­ها و مشکلات آن گرفتار کنید، به سکس مهبلی و واژینال روی بیاورید. با لمس و مالش کلیتوروس، با دست و یا آلت تناسلی، همسرتان را به اوج لذت جنسی برسانید.

مجموعه: دانستنیهای جنسی

 قاتل جنسی مردان
20 نکته درباره بیماری پیرونی
گاهی در اطراف خودمان مردانی را می بینیم که افسرده اند و وقتی از آنها شرح حال کاملی می گیریم، متوجه می شویم که مثلا در رابطه زناشویی با همسر خودشان دچار بی میلی شدید هستند.

آنها از اظهار این مشکل نزد پزشکان نیز پرهیز می کنند و تنها بعد از مشاوره های روان است که مشخص می شود برخی از این افراد به بیماری خاصی مبتلا هستند که رابطه زناشویی را برای آنها مشکل ساز و دردناک کرده است و علت آن هم شاید ضربه و آسیبی باشد که حین برقراری رابطه به آلت تناسلی شان وارد شده. نام این بیماری، پیرونی است.

بیماری پیرونی که به «سفتی پلاستیکی آلت» ترجمه شده است؛ نوعی اختلال در بافت فیبری آلت تناسلی مردان است که به علت رشد پلاک های لیفی در بخشی از بافت نرم آلت به وجود می آید و 1 تا 4 درصد مردان به این عارضه مبتلا می شوند.

با توجه به اینکه این بیماری باعث بروز عوارضی مانند ناتوانی در برقراری رابطه زناشویی، کجی یا کوتاه شدن آلت تناسلی، ناتوانی در به دست آوردن یا نگهداشتن نعوظ، بروز اضطراب و استرس در مورد فعالیت زناشویی و ظاهر آلت تناسلی و در نهایت به هم خوردن روابط عاطفی با همسر و مشکل در بچه دارشدن به دلیل ناتوانی در رابطه زناشویی می شود، در این پست به 20 نکته مهم که باید در مورد بیماری پیرونی توجه داشته باشید اشاره می شود.

1. بیماری پیرونی، بیماری خطرناکی است که اگر به موقع درمان نشود، باعث ناتوانی جنسی خواهد شد.

2. شیوع این بیماری از دهه پنجم زندگی به بعد است ولی متاسفانه در ایران بیشتر بیماران مبتلا زیر 50 سال هستند و در دهه سوم و چهارم زندگی دچار این عارضه می شوند. یکی از دلایلی که باعث می شود شیوع ابتلا به این بیماری در دهه سوم و چهارم زندگی باشد، تا کردن آلت تناسلی در حالت نعوظ برای از بین بردن نعوظ است که عده ای به این عمل «تقاندن» می گویند.

3. علت اصلی بروز این بیماری هنوز ناشناخته است ولی بیشتر دانشمندان معتقدند وارد شدن ضربه به آلت تناسلی در حالت نعوظ باعث ایجاد آن می شود.

4. برای پیشگیری از ابتلا به این بیماری باید از واردشدن هرگونه ضربه به آلت تناسلی جلوگیری کرد.

5. حین برقراری رابطه زناشویی نیز باید از قرارگرفتن در موقعیت هایی که مرد را مستعد وارد شدن ضربه به آلت تناسلی می کند، اجتناب شود.

6. اگر به هر دلیلی ضربه ای به آلت تناسلی وارد و باعث آسیب به آن شد، به خصوص اگر همراه با کبودی و خونمردگی بود، باید به پزشک متخصص مراجعه شود.

7. احساس هر گونه سفتی در زیر پوست آلت تناسلی غیرطبیعی است و بلافاصله مساله را با پزشک در میان بگذارید.

8. بیماری پیرونی دارای 3 مرحله است؛ مرحله زودرس، میانی و دیررس. علامت اصلی این بیماری در مرحله زودرس هنگام نعوظ است.

متاسفانه بیشتر مردان این نشانه را بی اهمیت تلقی می کنند یا در مواردی به دلیل خجالت به پزشک مراجعه نمی کنند درحالی که این مرحله بهترین زمان برای مراجعه به پزشک است و درمان دارویی در این مرحله تا حد زیادی موثر خواهد بود.

اگر در این مرحله بیمار به پزشک مراجعه نکند، کم کم بافت فیبری و پلاک ایجاد می شود و با گذشت زمان، کلسیم در بافت فیبری یا همان پلاک رسوب می کند که بیماری در این مرحله غیرقابل درمان خواهد بود. تشکیل این پلاک ها باعث کوچک شدن آلت تناسلی می شود.

9. با تشخیص ندادن این بیماری در مراحل اولیه یا به موقع درمان نشدن آن، در بیشتر موارد سیر روند بیماری به تدریج پشرفت می کند و وارد مراحل بعدی (میانی و دیررس) می شود.

10. در مرحله ای که پلاک تشکیل شده ولی هنوز کلسیم در آن رسوب نکرده است، در 30 20 درصد موارد می توان با تجویز دارو پلاک را از بین برد و کجی آلت تناسلی را اصلاح کرد یا اینکه حداقل از پیشرفت آن به مرحله رسوب کلسیم جلوگیری شود.

11. بهترین روش تشخیص پلاک و رسوب کلسیم در پلاک، سونوگرافی از آلت تناسلی است که باید به وسیله افراد خبره انجام شود.

12. وجود بافت سفت در پوشش آلت تناسلی (پلاک) نشانه پیشرفت بیماری است. پلاک ها نقاطی کاملا سفت، مانند سکه هستند که به راحتی با دست قابل لمس اند. اندازه آنها از چند میلی متر تا چند سانتی متر می تواند متفاوت باشد. تعداد پلاک ها ممکن است به یک یا چند عدد محدود شود.

13. در مرحله دیررس فقط حدود 20 درصد بیماران قابل درمان هستند زیرا مرحله دیررس نیز به 2 مرحله جداگانه «ابتدایی» و «نهایی» تقسیم می شود. در مرحله ابتدایی فقط پلاک تشکیل شده است و اگر کلسیم روی آن رسوب کند که در اصطلاح به آن «پلاک کلسیفیه» می گویند، بیماری وارد مرحله دیررس نهایی شده که تقریبا در این مرحله غیر قابل درمان است.

14. یکی از علایم مهم ابتلا به بیماری پیرونی، کجی آلت تناسلی است. تشکیل پلاک در هر قسمتی از آلت تناسلی باعث انحراف آن می شود بنابراین اگر اخیرا دچار کجی آلت تناسلی شده اید، این مساله را جدی بگیرید.

15. ابتلا به بیماری پیرونی به تدریج باعث بروز عوارض دیگری چون اختلال نعوظ یا ناتوانی جنسی در مردان به دلیل ایجاد نشت وریدی به وسیله پلاک خواهد شد. اختلال نعوظ ناشی از نشت وریدی بدترین نوع اختلال نعوظ است.

16. کجی آلت تناسلی را می توان با جراحی اصلاح کرد ولی جراحی تاثیری در درمان بیماری پیرونی ندارد.
17. در شرایطی که پیشرفت بیماری پیرونی باعث می شود کجی آلت تناسلی با شدت بیشتری تظاهر پیدا کند، نباید برای عمل جراحی عجله کرد.

18. یکی دیگر از علل مهم این بیماری، شکستگی آلت تناسلی است که اگر فورا جراحی نشود بعدها محل شکستگی ترمیم و باعث ایجاد پلاک و ناتوانی جنسی می شود. بسیاری از بیماران مبتلا به شکستگی آلت تناسلی به دلیل خجالت به پزشک مراجعه نمی کنند و بعدها دچار عوارض جبران ناپذیری می شوند.

اگر مردی مشکوک به شکستگی آلت تناسلی است باید بلافاصله به پزشک متخصص مراجعه کند، اگر عمل جراحی خوب انجام شود، 90 درصد این بیماران حالت طبیعی قبل از شکستگی را دوباره به دست می آورند.

19. برای درمان بیماری پیرونی روش های زیادی پیشنهاد شده است که هیچ کدام آنها تاثیر قطعی در درمان ندارند. پزشک با توجه به شرایط بیمار و تجربه خود می تواند از مجموعه ای از داروهای اختصاصی برای درمان استفاده کند. در بسیاری از موارد در فواصل معین نوع دارو عوض می شود تا بهترین دارو برای بیمار انتخاب شود.

20. برخی پزشکان معتقدند تزریق بعضی داروها در پلاک مانند داروهای مهارکننده کانال های کلسیمی از جمله «وراپامیل» باعث از بین رفتن پلاک می شود درحالی که شواهد کافی در این مورد وجود ندارد.

مجموعه: پیشگیری بهتر از درمان

کسانی که بو نمی فهمند
کاهش حس بویایی می تواند جزئی و یا کامل باشد، هر چند که نداشتن حس بویایی به طور کامل، خیلی کم است. کاهش حس بویایی بر اساس علت ایجادکننده آن می تواند موقتی یا دائمی باشد.
کاهش یا فقدان حس بویایی لزوماً خطری ندارد، ولی می تواند گاهی اوقات نشان‌دهنده یک بیماری خطرناک باشد.

داشتن حس بویایی برای احساس طعم غذاها لازم است. کاهش یا فقدان حس بویایی منجر به بی علاقگی به غذا خوردن و در نتیجه کاهش وزن، سوء تغذیه و حتی افسردگی می شود.

علل
-سرماخوردگی علت رایج کاهش موقتی حس بویایی است.
-وجود هر نوع گرفتگی و انسداد در راه بینی مثل پولیپ بینی نیز باعث کاهش حس بویایی می شود.
-پیری و تومور مغزی باعث فقدان حس بویایی برای همیشه می شود.

علل کاهش یا فقدان حس بویایی به سه گروه تقسیم می شوند:
الف) مشکلات مربوط به دیواره داخلی بینی
مشکل دائمی یا موقتی لایه داخلی بینی و یا تخریب غشاهای مخاطی آن باعث کاهش حس بویایی می شود. بیماری های زیر باعث بروز این مشکلات می شوند:
- سینوزیت حاد
- سرماخوردگی
- آلرژی بینی
- آنفلوانزا
- ورم غشای داخلی بینی در اثر گرفتگی بینی یا عطسه که مربوط به مواد آلرژی زا نیست.
این مشکلات از علل شایع کاهش یا فقدان حس بویایی هستند.

ب) گرفتگی راه بینی
بسته شدن مسیر عبور هوا در بینی توسط یک مانع، باعث کاهش حس بویایی می شود.این مانع ها عبارتند از:
- بد شکلی استخوان داخل بینی
- پولیپ بینی
- تومورها
کاهش یا فقدان حس بویایی در اثر سرماخوردگی، آلرژی و یا سینوزیت، معمولا بعد از چند روز برطرف می شود. اگر این طور نشد، به پزشک مراجعه کنید.

ج) آسیب مغز یا اعصاب
سیستم بویایی دارای گیرنده هایی در لایه مخاطی بینی است که اطلاعات بویایی را از طریق اعصاب به مغز فرستد. اگر هر یک از بخش های این مسیر عصبی بویایی آسیب ببیند و یا از بین برود، دچار کاهش یا فقدان حس بویایی می شوید. بیماری ها و شرایط زیر باعث این مشکل می شوند:
- پیر شدن
- بیماری آلزایمر
- آنوریسم مغزی
- جراحی مغز
- تومور مغزی
- دیابت
- تماس با مواد شیمیایی مثل برخی حشره کش ها و حلال ها
- اختلالات هورمونی
- بیماری هانتینگتون
- سندرم کالمن (بیضه ها نمی توانند اسپرم تولید کنند)
- سندرم کلاین فلتر (عارضه ای است که در آن مردان دارای یک کروموزوم X اضافی در بیشتر سلول های خود هستند)
- بیماری روانی کورساکوف (یک نوع بیماری مغزی در اثر کمبود ویتامین ب1)
- سوء تغذیه
- داروها مثل برخی داروهای فشار خون بالا
- بیماری ام اس (MS)
- بیماری پاژه استخوان ( بیماری استخوانی که گاهی در استخوان صورت بروز می کند)
- بیماری پارکینسون
- بیماری پیک (یک نوع زوال عقلی)
- پرتودرمانی یا رادیوتراپی
- جراحی پلاستیک بینی
- اسکیزوفونی
- سندرم شوگرن (یک نوع بیماری التهابی که باعث خشکی دهان و چشم ها می شود)
- آسیب و ضربه مغزی
- کمبود روی

چه موقع نزد پزشک برویم؟
1- کاهش یا فقدان حس بویایی در اثر سرماخوردگی، آلرژی و یا سینوزیت، معمولا بعد از چند روز برطرف می شود. اگر این طور نشد، به پزشک مراجعه کنید تا علت آن را پیدا کند.

2- کاهش حس بویایی بسته به علت ایجادکننده آن، گاهی اوقات درمان می شود؛ مثلا موقع ابتلا به یک عفونت باکتریی، پزشک برای شما آنتی بیوتیک تجویز می کند و یا موقع گرفتگی مسیر عبور هوا در بینی، آن مانع را بر می دارد مثل جراحی پولیپ بینی.

3- در سایر موارد، کاهش حس بویایی دائمی است، خصوصاً اگر سن شما بیشتر از 60 سال باشد، بیشتر احتمال دارد دچار کاهش یا فقدان حس بویایی برای همیشه شوید.

 طب سنتی برای شما نسخه های جالبی دارد نسخه هایی که حداقل می دانید عوارض جانبی هم ندارد

بی خطر بودن،کم عارضه بودن گیاهان دارویی، بسیاری از خانواده ها را متقاعد کرده تا برای حفظ سلامتی جسم و روح و درمان بیماری ها و اختلال هایی که در 2 سال اول زندگی به سراغ نوزادانشان می آید، ازاین شیوه های طبیعی و سنتی درمانی استفاده کنند.

شیوه هایی که نه تنها در درمان و تسکین بیماری ها موفق اند بلکه می توانند با کمترین عارضه جانبی و بدون نیاز به داروهای شیمیایی و مدرن برای درمان و تسکین دردهای دوران نوزادی موثر واقع شوند. دکتر سعید صانعی مشاور گیاه‌درمانی و درمانگر در این باره اطلاعاتی را با شما درمیان می‌گذارد.

درمان زردی با یک نسخه گیاهی
بسیاری از درمانگران طب بر این باورند که مصرف برخی از گیاهان دارویی می‌تواند تاثیر بسیار زیادی بر درمان نوزادان مبتلا به زردی دارد.

• مصرف دو گیاه دارویی ترنجبین و شیرخشت یکی از بهترین نسخه‌های گیاهی برای درمان زردی در نوزادان است. به شرط آنکه مصرف این گیاهان با مشاوره متخصص و یا درمانگر طب سنتی باشد.

• حمام درمانی با عصاره یا جوشانده گیاه دارویی گل بنفشه و گل ختمی نیز یکی دیگر از روش‌های درمان زردی است که می‌تواند به تنهایی و یا در کنار دیگر شیوه‌های درمانی مورد استفاده قرار گیرد. در این شیوه کافی است نوزاد را با جوشانده این گیاهان حمام کنید.

• رژیم درمانی و اصلاح برنامه غذایی مادران شیرده و افزودن ادویه‌ها و گیاهان دارویی با طبع خنک نیز یکی دیگر از شیوه‌های درمان زردی نوزادان است. مادران با تغییر رژیم غذایی خود با نظارت درمانگر طب سنتی می‌توانند داروی مورد نیاز نوزادشان را از طریق شیر به نوزاد خود منتقل کنند.

چگونه شربت گیاهی بسازیم
برای درمان نوزاد مبتلا به زردی می‌توانید از شربت ترنجبین و شیرخشت استفاده کنید. این شربت می‌تواند در مدت زمانی 8 تا 10 روز زردی نوزاد را برطرف کند. برای تهیه این شربت گیاهی باید 1 قاشق غذاخوری از ترنجبین را در 1 لیوان آب جوش بریزید و اجاهز دهید به مدت 5 دقیقه درون آب جوش خیس بخورد.

پس از این مدت آن را صاف کنید و به آن یک قاشق چای خوری شیرخشت به آن اضافه کنید و آن را هم بزنید. این مخلوط را دوباره از صافی عبور دهید و از آن هر 2 ساعت یک بار، یک قاشق چای خوری به نوزادتان بدهید. نوزادتان باید تا زمانی از این شربت گیاهی مصرف کند که مدفوعش به رنگ زرد طلایی در آید. بنابراین باید در طول زمانی که به نوزادتان این شربت را می‌دهید، مدفوع و رنگ پوست او را بررسی کنید.

در این حالت باید مدفوع نوزاد زردطلایی شود و از میزان زردی پوست او نیز کاسته شود. به اعتقاد درمانگران در صورتی که مصرف این شربت به همراه حمام کردن نوزاد با جوشانده این دو گیاه باشد می‌تواند موجب تسریع روند درمانی شود.

و اما یادتان باشد:خودسرانه گیاه درمانی نکنید
همانطور که مصرف بسیاری از قرص‌ها و داروهای شیمیایی با عوارض جانبی همراه است، مصرف برخی از گیاهان دارویی نیز با عوارض جانبی همراه است. بنابراین پیشنهاد من این است که برای مصرف این گیاهان حتما با درمانگر یا متخصص طب سنتی مشاوره کنید تا از بروز تداخل دارویی پیشگیری کنید. و با عوارض احتمالی گیاهان دارویی نظیر ترنجبین و شیرخشت نیز آشنا شوید. چرا که این گیاهان دارویی اگر چه به درمان زردی کمک می‌کنند اما ممکن است موجب بروز اسهال و دلپیچه در برخی از نوزادان شود. در صورتی که والدین با مشاوره متصص طب سنتی و تحت نظر او این کار را انجام دهند می توانند این مسئله را کنترل کرده و میزان آن را در نوزادشان به حداقل برسانند.

مجموعه: داروهای گیاهی و طب سنتی

دانه و برگ های شنبلیله به عنوان ادویه مورد استفاده قرار می گیرد. این گیاه که خواص دارویی زیادی داشته و بیماری های متعددی را درمان می کند.
* نتایج بررسی های متعدد نشان می دهد، مصرف روزانه 56 گرم تخم شنبلیله، به طور چشمگیری خطر بروز حمله قلبی را کاهش می دهد و در کاهش کلسترول و قند در بیماران دیابت نوع 2 نقش دارد.
* با ایجاد احساس سیری در فرد به کاهش وزن کمک می کند.
* مخلوطی از ماست و مقداری تخم پودر شده شنبلیله را پس از صرف غذا میل کنید تا باعث کاهش وزن شود.
* شیر در زنان شیرده را افزایش می دهد.
* برای کاهش میزان قند خون یک قاشق چای خوری دانه شنبلیله ناشتا بخورید.
* مانع بروز چین و چروک، دانه های سرسیاه، خشکی و جوش های قرمز می شود. ضماد تهیه شده از برگ های تازه شنبلیله و آب را روی صورت بمالید و پس از 20 دقیقه با آب ولرم بشویید.
* ناراحتی های مربوط به قاعدگی را کاهش می دهد.
* مصرف شنبلیله، مانع ریزش مو و به وجود آمدن شوره سر می شود.
* خاصیت ضدالتهابی آن، زخم های خارجی یا کبودی را التیام می بخشد.