در برخی افراد موقع نفس کشیدن، صدای سوت مانندی از مجرای تنفسی آن ها بیرون می آید. این صدا معمولا موقع بیرون دادن نفس شنیده می شود. تنگی راه های تنفسی باعث ایجاد این صدا می شود. شایع ترین علت نفس کشیدن با صدا، بیماری آسم است، اما علل دیگری نیز می توانند باعث این مشکل شوند.

نفس کشیدن با صدا نشان دهنده سختی تنفس است که اغلب در اثر تنگی راه های تنفسی یا انسداد ناکامل آن ها رخ می دهد.

بیشتر اوقات این صدا از لوله های تنفسی کوچک در ریه ها (یعنی نایژه ها) بیرون می آید، ولی می تواند از راه های تنفسی بزرگ تر نیز ناشی شود.

التهاب راه تنفسی و یا انسداد آن ها مثلا در اثر تومور و یا یک جسم بلعیده شده، می تواند باعث نفس کشیدن با صدا شود.

سایر علل صدا دادن نفس کشیدن عبارتند از:

1- آنافیلاکسی یا شوک آلرژی (آلرژی شدید مثل آلرژی به نیش یک حشره و یا یک دارو)

2- بیماری آسم

3- برونشکتازی (یک نوع بیماری ریوی است که در آن لوله های نایژه ای در ریه ها بسته شده و ترشحات غلیظ در آن ها جمع می شود)

4- برونشیولیت (مخصوصا در کودکان کم سن)

5- برونشیت

6- آسم دوران کودکی

7- بیماری انسداد مزمن ریوی

8- امفیزم

9- التهاب و ورم اپی گلوت (دریچه نای) یا اپی گلوتیت

10- قورت دادن یک جسم مثل سکه پول و ...

11- بیماری ریفلاکس معده به مری

12- نارسایی قلبی

13- سرطان ریه

14- داروها (به خصوص آسپیرین)

15- آپنه خواب (قطع و وصل شدن تنفس در حین خواب)

16- پنومونی (ذات الریه)

17- عفونت مجرای تنفسی (خصوصا در کودکان کمتر از 2 سال سن)

18- کشیدن سیگار

19- درست عمل نکردن تارهای صوتی که روی حرکت تارهای صوتی تأثیر می گذارد.

20- ویروس تنفسی Syncytial  یا RSV (به خصوص در کودکان کم سن)

چه موقع نزد پزشک برویم؟

اگر نفس کشیدن با صدا برای اولین بار در شما اتفاق افتاده است، و یا اگر مدتی از بین می رود و مجدداً بر می گردد و دلیل واضح و روشی ندارد، و یا اگر همراه با مشکلات زیر است، نزد پزشک متخصص ریه بروید:

- دشواری تنفس

- کبودی پوست

- تغییر وضعیت روحی

- آلرژی نسبت به نیش یک حشره و یا یک دارو

اگر مشکل صدا دادن تنفس شما شدید است و یا باعث بروز مشکلات زیر می شود، فوراً نزد پزشک بروید و یا به اورژانس زنگ بزنید:

- عدم توانایی نفس کشیدن

- کهیر و ورم صورت یا گلو

روش های خود مراقبتی

برای کاهش صدا دادن نفس کشیدن، به نکات زیر عمل کنید:

1- هوای مرطوب را تنفس کنید. 

در داخل حمام دوش آب داغ را باز کنید تا بخار آن، فضای حمام را بگیرد و نفس بکشید. ولی اگر دیدید، در حمام بخار گرفته، دچار تنگی نفس و خفگی می شوید، فورا از حمام خارج شوید.

همچنین می توانید از دستگاه بخور گرم در اتاق استفاده کنید. تنفس هوای گرم و مرطوب، می تواند این مشکل را در برخی افراد کاهش دهد.

2- تمام داروهای تجویز شده توسط پزشک متخصص را سر وقت و طبق دستور او مصرف کنید به خصوص داروهای استشاقی را.

مجموعه: بارداری و زایمان

دکتر محمدرضا درخشان، متخصص اطفال در این باره می گوید:
« از زمان تشکیل نطفه در رحم مادر تا زمان زایمان، وزن مادر و عواملی که ممکن است در این دوران برای مادر و جنین حادث شود، از علت های کم وزنی و یا وزن بالای نوزاد است.

چنانچه تولد نوزاد قبل از ماه ششم بارداری اتفاق بیفتد، سقط محسوب شده و نگه داشتن جنین در چنین شرایطی غیرممکن است.

اگر تولد نوزاد بعد از ماه ششم بارداری صورت بگیرد، زایمان زودرس است. هر چه مادر به پایان ماه نهم بارداری نزدیک می شود، جنین رسیده تر می گردد و سیر طبیعی رشد خود را دارد.

بعد از ماه نهم بارداری، اگر نوزاد دیرتر از موعد متولد شود، وزنش کاهش می یابد، زیرا نیازهای تغذیه ای او از طریق جفت تامین نمی شود. وزن کم، چروک پوست و ناخن های بلند، از نشانه های دیر متولد شدن نوزاد است.

وزن طبیعی کودک هنگام تولد بین 2 کیلو و 700 گرم تا 4 کیلو و 200 گرم است. معمولا برای نوزادان ایرانی این وزن طبیعی است. هر چه وزن کودک از این معیار در نظر گرفته شده فاصله بیشتری داشته باشد، مسلماً خطر بیشتری کودک را تهدید می کند.

در این معیار، کم وزنی مترادف با نارس بودن است. هرچه نوزاد وزن کمتری داشته باشد، نارس تر است. خطرات نارس بودن نوزاد عمدتا ریه نوزاد و اکسیژن رسانی به بدن و مغز را تحت تاثیر قرار می دهد. همین عامل سبب عقب ماندگی مغزی نوزاد می شود و احتمال مرگ او را افزایش می دهد.»

دکتر بدری اسلامی، متخصص زنان و زایمان در این باره می گوید:
«عواملی همچون رعایت نکردن رژیم غذایی مناسب مادر در طول مدت بارداری، جثه بدنی والدین، استرس روانی، عوامل شغلی و وضعیت معیشتی خانواده، مصرف سیگار و همچنین عوامل دیگر مانند عفونت های مایع آمینوتیک و واژینوز باکتری، موجب نارس متولد شدن نوزاد با وزن کم می شود.

وزن بالای نوزاد موقع تولد، به وزن بیش از 4 یا 4.5 کیلوگرم گفته می شود. در مادران دیابتی، نوزاد معمولا با وزن بالابه دنیا می آید. علل وزن بالای نوزاد هنگام تولد را می توان چاقی مادر و بیماری دیابت در او ذکر کرد.

از دیگر عوامل بزرگ بودن جنین پسر، زایمان های متعدد، بارداری طولانی مدت، سابقه نژادی یا همان عامل وراثتی زایمان در خانواده و به دنیا آوردن نوزاد با وزن بالای چهار کیلوگرم است که در مادران دیابتی اگر نوزاد بیش از 4 کیلو و 500 گرم وزن داشته باشد، باید عمل سزارین انجام شود تا از خطر فلج دائمی شبکه بازویی نوزاد به سبب گیر کردن شانه نوزاد موقع تولد و شکستن استخوان ترقوه و سفال هماتوم و از مرگ او جلوگیری شود.»
دیابت مادر در دوران بارداری، اغلب به درشت شدن جنین و سخت شدن زایمان منجر می شود. در این موارد بیشتر با انجام سزارین،‌ از مشکلات پیشگیری می کنند

دکتر ثریا عالمی، متخصص زنان و زایمان درباره درشت شدن جنین می گوید:
«از مشکلات بارداری که بیشتر به سزارین منجر می‌شود، جنین درشت است. گاهی به دلایلی جنین بسیار بزرگ می‌شود و در زمان زایمان، وزن آن به چهار کیلوگرم یا بیشتر می‌رسد.

مشکلاتی که درشت بودن جنین برای مادر ایجاد می کند متعدد است، ازجمله این که احتمال افتادگی مثانه و اختلال در تنظیم دفع ادرار بیشتر می شود؛ همین طور ممکن است در ادامه بارداری و پس از آن مادر دچار کمردرد شود.

اما مهم ترین مساله، مشکلاتی است که حین زایمان برای مادر و جنین ایجاد می شود. از جمله این که ممکن است در زایمان طبیعی جنین در عبور از کانال زایمانی آسیب ببیند، مثلا شانه اش گیر کند و به اعصاب دست و بازویش آسیبی برسد و دچار شکستگی استخوان کتف یا بازو یا فلج دست شود.

همین طور ممکن است آسیب به سر و شکستگی جمجمه ایجاد شود. از دیگر مشکلاتی که برای مادر پیش می آید این است که ممکن است دچار پارگی کانال زایمانی و خونریزی شدید شود. تمامی این موارد باعث می شود که ما به فکر پیشگیری بیفتیم.

اما آیا می توان این مساله را تشخیص داد و در صورت تشخیص چگونه از این مشکلات پیشگیری کنیم؟
قبل از تشخیص بزرگی جنین باید عواملی را که به این مساله منجر می شود. مورد توجه قرار داد. یکی از مهم ترین عوامل، دیابت مادر است که اغلب به درشت شدن جنین و سخت شدن زایمان منجر می شود. در این موارد بیشتر با انجام سزارین قبل از شروع درد زایمانی، از مشکلات پیشگیری می کنند.

از علل دیگر درشتی جنین می توان به درشتی پدر و مادر اشاره کرد که در اندازه نوزاد تاثیر دارد.

همین طور در مواردی که حاملگی دوم به بعد باشد یا سن بالا، یا چاقی مادر و یا گذشتن از موعد زایمان هم از علل دیگر آن است.

همین طور اگر مادر سابقه زایمان نوزاد دیگری با وزن بالا داشته باشد، احتمال درشت شدن جنین بعدی بیشتر می شود.

اما چطور می توان درشتی جنین را تشخیص داد؟ از راه های تشخیصی که امروزه زیاد استفاده می شود استفاده از سونوگرافی است که متخصص رادیولوژی با استفاده از اندازه گیری دور سر، دور شکم و طول استخوان ران و با استفاده از جداول کامپیوتری وزن جنین را حدس می زند. متاسفانه این روش در تعیین وزن جنین های درشت چندان کارآمد نیست و زیاد اشتباه می شود.

از دیگر روش های تخمین وزن جنین، استفاده از معاینه بالینی و تجربه معاینه کننده است که صحیح تر از اندازه گیری با سونوگرافی است، اما این روش در مادران چاق چندان دقیق نیست.

به هر حال پس از تخمین وزن جنین و تطابق آن با لگن مادر (که در معاینه لگنی از سوی متخصص زنان انجام می شود) در صورت لزوم به سزارین اقدام می شود تا از آسیب های جنینی یا آسیب به مادر جلوگیری شود.

آنچه از نظر علمی تائید می شود اقدام به سزارین در جنین های بالای 5 کیلوگرم در مادران عادی و بالای 4.5 کیلوگرم در مادران دیابتی است.

در غیر این صورت برای زایمان طبیعی (که از سزارین بسیار کم عارضه تر است) با استفاده از داروهایی که دردهای زایمانی ایجاد می کنند، اقدام می شود و در صورت بروز مشکل در سیر زایمان، سزارین انجام می شود.»

میزان مرده زایی در آخرین ماه بارداری با چاقی مادر ارتباط مستقیم دارد که این پدیده در مادران دیابتی تقریبا دو برابر است و همین عامل سبب وزن زیاد نوزاد می شود

دکتر فاطمه کیمیایی اسدی، متخصص زنان و زایمان درباره کم وزنی نوزاد می گوید:
«رشد جنین وابسته به فراهم بودن مواد غذایی است. کاهش یا افزایش مصرف گلوکز (قند) از سوی زن باردار، رشد جنین را تحت تاثیر قرار می دهد. به طور کلی، وزن جنین در سه ماهه اول بارداری تعیین می شود.

رشد غیرمطلوب جنین در سه ماهه اول بارداری، همراه با کاهش رشد او در ادامه بارداری و زایمان زودرس در 23 تا 24 هفتگی است.

25 تا 60 درصد کمبود وزن جنین با توجه به نژاد و وزن و قد مادر طبیعی است. عوامل خطرساز در اثر کمبود وزن جنین به سبب عواملی همچون بیماری مادر در طول دوران بارداری مانند سرخجه، سیتومگالو ویروس و برخی ناهنجاری های رحمی مادر است.

یکی دیگر از علل کم وزنی جنین، وجود اوره یا پروتئین در ادرار مادر است.

میزان مرده زایی در آخرین ماه بارداری با چاقی مادر ارتباط مستقیم دارد که این پدیده در مادران دیابتی تقریبا دو برابر است و همین عامل سبب وزن زیاد نوزاد می شود.

بیماری های مزمن یا ناهنجاری های مادرزادی، سبب تاخیر در رشد و نمو جنین می شود.

عوامل مربوط به غدد درون ریز و کم کاری بعضی غدد درون ریز مثل تیروئید و هیپوفیز، سبب تاخیر در رشد جنین می شود. عوامل روانی هم سبب کم اشتهایی و به دنبال آن موجب تاخیر در رشد جنین می شود.

سن بارداری مادر با وزن جنین ارتباط مستقیم دارد و اگر نوزاد نارس باشد، به مراتب مراقبت و نگهداری او توسط مادر مشکل تر می شود.»

?

مجموعه: دانستنیهای جنسی

روشهایی برای غلبه بر عادت خودارضایی
خود ارضایی عادتی است که به سرعت ایجاد می شود و می تواند تاثیر نامطلوبی بر مردان و زنان تمامی سنین داشته باشد. بر اساس مطالعات انجام شده خودارضایی اثرات منفی جسمی و روانی متعددی بر افراد می گذارد. اگر شما در تلاش هستید تا بر این عادت غلبه کنید، مطمئن باشید که ممکن است (اگرچه مثل هر عادتی نیاز به تلاش و زمان دارد).

تصمیم گیری اولین قدم است. شما باید تصمیم بگیرید این کار را کنار بگذارید. زمانی که این تصمیم را گرفتید، مشکل تا حد زیادی حل شده است.این تصمیم گیری باید فراتر از یک امید یا آرزو باشد. باید واقعا یک تصمیم باشد.
به یاد داشته باشید شما انسان هستید . انسان دچار اشتباه می شود و دارای تمایلات جنسی است. هیچ یک از این چیزها شما را به یک آدم بد تبدیل نمی کند. خودتان را ببخشید و به خاطر داشته باشید که شما بزرگتر از مشکلتان هستید.
در ادامه راهکارهایی ارائه شده است که به شما کمک می کند کنترل بیشتری بر تمایلات و عادات خود به دست آورید:

1- تنبیه و سرزنش خود را متوقف کنید:
اگر شما مدام در حال تنبیه و سرزنش کردن خود برای انجام خودارضایی هستید، هم چنان در حال فکر کردن به این مسئله به صورت تمام وقت هستید. به جای سرزنش کردن، به این فکر کنید که این موضوع یک مسئله است و شما تصمیم دارید که برای آن راه حلی پیدا کنید.

2- هر چیزی که شما را برای خودارضایی وسوسه می کند ، حذف کنید.

برخی از این عوامل عبارتند از:
- دسترسی به مضامین پرونوگرافی: اگر شما عکس ها یا فیلم های تحریک کننده دارید باید آنها را دور بریزید. اگر در کامپیوتر خود تصاویر، فیلم ها یا آدرس سایت های پرونوگرافی دارید ، آنها را حذف کنید.

- وسایل جنسی: اگر بازیچه ها و وسایل تحریک کننده در دسترس دارید، آنها را دور بریزید.
- زمان های خاصی از شبانه روز: اگر در زمان های خاصی بیشتر وسوسه به خود ارضایی می شوید، برای آن زمان برنامه ای را تنظیم کنید . مثلا اگر در پایان شب بیشتر وسوسه می شوید، تا زمانی که به شدت خواب آلوده نشده اید به اتاق خواب و تخت خواب خود نروید. سعی کنید با دیدن تلویزیون، کتاب یا مجله خواندن یا انجام کارهای مورد علاقه ، خودتان را سرگرم کنید.

- کسالت: اگر کارهای کمی برای انجلم دادن دارید و این باعث می شود ذهنتان مدام به افکار جنسی مشغول شود، برای خودتان برنامه پرکاری تنظیم کنید. تعیین کردن هدف های روشن برای آینده تاثیر فراوانی دارد.شما خواهید دید که در صورت مشغول بودن به کارهای مختلف، کمتر دچار وسوسه برای خودارضایی خواهید شد.

- تنهایی : اگر شما به دلیل زیاد تنها بودن دچار خودارضایی می شوید به دنبال راه هایی برای پرکردن تنهایی تان باشید. افزایش ارتباطات با دوستان و خویشاوندان، شرکت در دوره ها و جلسات عمومی، رفتن به پارک برای پیاده روی از راه های پرکردن تنهایی است.

3- فعالیت های دیگری برای صرف زمان و انرژی تان پیدا کنید:
زندگی تان را با فعالیت های مختلف پر کنید. هیجان کارهای مختلف می تواند جایگزین تمایل به خودارضایی شود و باعث شود دفعه بعدی که دچار وسوسه خود ارضایی می شوید، روشی برای پرت کردن حواس خود داشته باشید. برخی از گزینه های زیر را امتحان کنید:
- خلاق باشید : فعالیت های هنری مثل نقاشی، موسیقی و نمایش تا حد زیادی به تغییر مسیر تمایلات جنسی و قرار گرفتن در مسیر خلاقیت و سازندگی کمک می کند.

- ورزش کردن: ورزش مورد علاقه خود را پیدا کنید و آن را پیگیری کنید.
- تغذیه سالم: استفاده از میوه ها و سبزیجات و غذاهای طبیعی قدرت کنترل شما را افزایش می دهد.

- یک سرگرمی جدید پیدا کنید یا مهارت جدیدی را فرا بگیرید: یاد گرفتن چیزی که نیازمند تلاش و وقت گذاشتن است تمرکز ذهن شما را به جای لذت زودهنگام حاصل از خودارضایی بر لذت تاخیر یافته ی حاصل از دستیابی به اهداف قرار می دهد. مهارت هایی مثل آشپزی، باغبانی، نجاری،موسیقی ،سخنرانی و ... را امتحان کنید.

- کارهای داوطلبانه و خیریه انجام دهید: انرژی خود را به کمک به مردمی اختصاص دهید که نیاز به کمک شما دارند. عضویت و فعالیت در گروه ها و انجمن های مردم نهاد و خیریه علاوه بر اینکه در شما حس مفید بودن ایجاد می کند ، باعث می شود در محیط اجتماعی قرار بگیرید و دوستان زیادی پیدا کنید.

4- صبور و مقاوم باشید:
متوقف کردن اعتیاد به خودارضایی به آسانی خاموش کردن یک چراغ نیست. بلکه یک فرایندی است که نیازمند تعهد است و ممکن است شما در مراحل مختلف دچار برگشت یا اشتباه بشوید. مهم این است که بر تصمیم و تعهد خود باقی بمانید و در هر نقطه دوباره آغاز کنید.

5- یک سیستم پاداش قرار دهید:
با خودتان قرارداد ببندید که به ازای هر روز که خود ارضایی نکنید هزار تومان در یک صندوق بیندازید و در پایان هفته با پول آن چیزی را که دوست دارید برای خود بخرید.

راهکارهای زیر هم به شما کمک خواهد کرد:
- اگر با دوستانی ارتباط دارید که آنها هم عادت به خودارضایی دارند ارتباطتان را کمتر کنید.
- زیاد در آینه خود را نگاه نکنید و دیدن خودتان را فقط محدود به نظافت و مرتب کردن در حد معمول بکنید.
- زمانی که به تخت خواب می روید لباس هایی بپوشید که درآوردن آنها دشوار باشد.

- ذهن خود را به مطالب مفید و آموزنده مشغول کنید. فهرستی از کتاب ها، مجلات و سایت های مورد علاقه خود تهیه کنید و آنها را در دسترس خود قرار دهید. هر روز زمانی را به مطالعه کتاب ها، مجلات و رمان های موردعلاقه تان اختصاص دهید. رمان به شما کمک می کند در طول روز به داستان آن فکر کنید.

- دعا و عبادت کنید: البته در دعاهایتان زیاد با مشکلتان مشغله ذهنی نداشته باشید. چون می خواهید کمتر به آن فکر کنید. بلکه از خدا بخواهید به شما کمک کند حقایق زندگی را بهتر درک کنید و رفتار و گفتار نیک را پیشه کنید.

- یک لیست از کارهای لذت بخش تهیه کنید (مثلا تماس تلفنی به یک دوست، رفتن کنار پنجره و نوشیدن یک لیوان چای یا قهوه، قدم زدن تا پارک نزدیک خانه ، گوش دادن به یک موسیقی) و آن را درجایی از اتاقتان نصب کنید. زمانی که دچار وسوسه خود ارضایی می شوید دستهایتان را به هم بزنید و با صدای بلند یک کلمه یا عبارت را بگویید ( مثلا: پاشو، بسه ، استوپ و ...) و به لیست کارهای مورد علاقه تان نگاهی بیندازید و یکی از آنها را انتخاب کنید.

- به رشد شخصی خود بپردازید: شناخت ویژگی های خود و تلاش در جهت بهبود آنها تاثیر ویژه ای در کاهش عادات و رفتارهای منفی می گذارد.

- در ذهن خود، خود ارضایی را با یک تصویر یا کار ناخوشایند تجسم کنید . یعنی خودتان را در حالت خود ارضایی تجسم کنید در حالی که در یک جوی آب کثیف و پر از لجن خوابیده اید و لجن ها روی صورت شما را پر کرده است. این صحنه را بارها و بارها تجسم کنید. خواهید دید که به تدریج لذت خودارضایی در شما از بین خواهد رفت.