اگر شروع درد کبد یکباره و همراه با حرارت آشکار و تشنگی مفرط و نبض عظیم و سرخی ادرار باشد، باسلیق راست را فصد کن و کبد را با پارچه خیس‌خورده در گلاب، صندل، کافور و عصاره برگ بید یا عصاره به یا عصاره سیب خنک شده با یخ، خنک کن.

همچنین به بیمار آب جو (ماءالشعیر) با سکنجبین ساده یا آب انار ترش بنوشان و چنانچه تب نداشته باشد جوجه پخته با آب‌غوره همراه با کدو و خرفه به بیمار بخورانید اما اگر بیمار تب داشته باشد پرهیزانه (مزوّره) با آب‌غوره و کدو داده شود. همچنین آب بسیار سرد بنوشد و در نهایت، دو الی سه روز عصاره کاسنی با سکنجبین ساده میل کند.

اما اگر درد تدریجاً فزونی گرفت و چهره بیمار به سفیدی پف‌آلودی گرائید و تشنگی‌اش کمتر شد اینها دلیل سردی بیماری است ] به بیمار خوراک گنجشک و پرنده بیابانی دهید.

اگر ادرار بیمار پررنگ بود و نشانگان گرمی و قرمزی بارز شد، روزانه مقداری عرق کاسنی، لبلاب، پیه روباه، کاکنج و رازیانه سه اوقیه با یک اوقیه سکنجبین تازه تا زمان برطرف شدن سرخی ادرار دستور ده. همچنین خورشت زرشک همراه با روغن سرکه تازه و شیرین شده میل کند. چنانچه گرمی برطرف شد معجون‌ها و آب ریشه‌ها را از سر بگیر. علاوه بر آن کبد را با این ضماد درمان کن: لادن، مصطکی، زعفران، عود، سنبل‌الطبیب، اشنه و فقاح اذخر را گرفته پس از خرد کردن الک کن و با روغن شیرین‌بیان و موم زرد آب شده خمیر کرده بر کبد طلا کنید و پارچه‌ای آغشته به آب بید ببند؛ چنانچه نشانه‌های بدحالی و ضعف در کبد آشکار گردید بیمار را بر پزشک عرضه کن