به گزارش دویچه وله، پژوهشگران اسپانیایی که در مورد مشکلات دستگاه گردش خون و بیماریهای قلبی تحقیق می‌کنند، معتقدند سکته قلبی در ساعات اولیه روز بیشتر رخ میدهد.
نتیجه پژوهشی تا‌زه حاکی از آن است که بیشترین سکته‌های قلبی در فاصله زمانی 6 صبح تا 12 ظهر اتفاق می‌افتند. پژوهشگران اسپانیایی می‌گویند احتمال ایست قلبی، سکته یا اختلال در ضربان قلب هم با ساعات روز در ارتباط است.
این پژوهشگران می‌گویند، خطرناک‌تری زمان، فاصله بین ساعات 6 صبح تا 12 ظهر است. آنان اضافه می‌کنند که احتمال مرگ در اثر سکته قلبی در این ساعت بیشتر است.
سیستم گردش خون و عضلات قلب در نخستین ساعات روز انرژی کمتری دارند. از اینرو احتمال ایست قلبی، سکته مغزی یا قلبی و اختلال در ضربان قلب در این ساعات بیشتر است. دلیل این ضعف هم به ریتم ساعت زیستی یا همان ساعت درونی بدن انسان برمی‌گردد که فعالیت‌هایی مثل ساعت خواب یا میزان حرارت بدن را تنظیم می‌کند.
پژوهشگران معتقدند این ساعت درونی هم ریتمی 24 ساعته دارد و میزان نور خورشید و حرارت بر فعالیت آن تأثیرگذار است.
اندازهگیری وسعت بافت مرده قلب پس از سکته
پژوهشگران اسپانیایی اطلاعات پرونده 811 بیمار را که در فاصله سال‌های 2003 تا 2009 دچار سکته قلبی شدند بررسی کردند. این بیماران همگی در یکی از بیمارستان‌های مادرید بستری شده بودند.
آیدا سوآرز بارینتوس و همکاران او مقاله در مورد نتیجه پژوهش خود نوشتند که در مجله تخصصی قلب به چاپ رسیده است.
این پژوهشگران در مقاله خود شرح می‌دهند که به طور معمول وقتی بیماری به دلیل سکته قلبی در بیمارستان بستری می‌شود پزشکان میزان دو آنزیم مختلف در خون او را اندازهگیری و ثبت می‌کنند. غلظت این آنزیم‌ها نشان‌دهنده آن است که در اثر سکته چه میزان از بافت عضله قلب مرده است.
بررسی اطلاعات مربوط به این بیماران نشان میدهد که بافت مرده عضلات قلب در افرادی که در فاصله ساعات 6 صبح تا 12 ظهر سکته کرده‌اند حدود 20 درصد وسیع‌تر از بافت مرده در عضلات قلب افردی بوده است که در ساعات دیگری از روز دچار سکته شده‌اند.
اطلاعاتی برای تحقیق در مورد روش‌های پیشگیری از ابتلا به سکته
یک سوم بیمارانی که در بیمارستان مادرید بستری شدند در فاصله ساعات 6 صبح تا 12 ظهر سکته کرده بودند، 29 درصد در فاصله ساعات 12 ظهر تا 18 عصر، 20 درصد در فاصله ساعت 18 عصر تا نیمه شب و 17 درصد از نیمه شب تا ساعت 6 صبح.
البته پژوهشگران اسپانیایی در مقاله خود تأکید می‌کنند که در تحقیق آنها اندازهگیری میزان بافت مرده قلب تنها با توجه به غلظت آنزیم‌های قلبی تعیین شده است. تصویربرداری رزونانس مغناطیسی قلب روش دیگری است که از آن برای اندازهگیری وسعت بافت مرده قلب استفاده می‌شود. نکته دیگر اینکه در این تحقیق، تنها اطلاعات بیمارانی منظور شده که موفق شدند خود را بیمارستان برسانند.
با این حال پژوهشگران اسپانیایی معتقدند، نتیجه این تحقیق شامل اطلاعات باارزشی برای تحقیقات بعدی است که روش‌های پیشگیری از ابتلا به سکته را بررسی می‌کند. اکنون می‌توان ساعات پرخطر روز را هم در آنالیز اطلاعات در نظر گرفت.
