[نوشته ی رمز دار]

[نوشته ی رمز دار]

1

پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله :

اَلتَّسْمیَةُ مِفْتاحُ الْوُضوءِ و مِفْتاحُ کُلِّ شَیءٍ؛⁽²⁾

بسم اللّه‏ الرحمن الرحیم، کلید وضو و کلید هر چیزى است.

 

---

2

پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله :

لا یُرَدُّ دُعاءٌ أَوَّلُهُ بِسْمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ؛⁽³⁾

دعایى که با بسم اللّه‏ الرحمن الرحیم شروع شود، رد نمى‏شود.

 

---

3

پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله :

مَنْ قَرَأَ بِسْمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ مُوقِنا سَبَّحَتْ مَعَهُ الْجِبالُ إلاّ أَنـَّهُ لا یَسْمَعُ ذلِکَ مِنها؛⁽⁴⁾

هر کس با یقین بسم اللّه‏ الرحمن الرحیم را قرائت کند، کوه‏ها به همراه او تسبیح مى‏گویند، هر چند او تسبیح آنها را نمى‏شنود.

 

---

4

پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله :

مَن رَفَعَ قِرطاسا مِنَ الأْرضِ مَکتوبا عَلَیهِ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ إجلالاً لِلّهِ ولاِسْمِهِ عَنْ أن یُداسَّ کانَ عِندَ اللّه‏ِ مِنَ الصِّدِّیقینَ و خُفِّفَ عَن والِدَیهِ و إن کانا مُشرِکَینِ؛⁽⁵⁾

هر کس کاغذى را که روى آن بسم اللّه‏ الرحمن الرحیم نوشته شده است از روى زمین بردارد و این کار براى بزرگداشت خداوند و جلوگیرى از اهانت به نام او باشد، نزد خداوند از صدیقین به‏شمار مى‏رود و از بار گناه پدر و مادرش برداشته خواهد شد، حتى اگر مشرک باشند.

 

---

5

پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله :

إذا قالَ الْعَبدُ عِندَ مَنامِهِ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ یَقولُ اللّه‏ُ: مَلائِکَتى! اُکتُبُوا بِالْحَسَناتِ نَفسَهُ إلَى الصَّباحِ؛⁽⁶⁾

هر گاه بنده‏اى هنگام خوابش، بسم اللّه‏ الرحمن الرحیم بگوید، خداوند به فرشتگان مى‏گوید: به تعداد نفس‏هایش تا صبح برایش حسنه بنویسید.

 

---

6

پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله :

اَلْعَبد... إِنْ قالَ فى أوَّلِّ وُضوئِهِ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ طَهُرَت أعضاؤُهُ کُلُّها مِنَ الذُّنوبِ؛⁽⁷⁾

اگـر بنـده‏اى... در ابتداى وضویش، بسم اللّه‏ الرحمن الرحیم بگوید همه اعضایش از گناهان پاک مى‏شود.

 

---

7

پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله :

زَیـِّنوا مَوائِدَکُم بِالْبَقْلِ؛ فإِنَّها مَطرَدَةٌ لِلشَّیاطینِ مَعَ التَّسمیَةِ؛⁽⁸⁾

سفره‏هایتان را با سبزى، زینت دهید ؛ زیرا سبزى با بسم اللّه‏ الرحمن الرحیم، شیطان را طرد مى‏کند.

 

---

8

پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله :

مَنْ قَرَأ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ کَـتَبَ اللّهُ لَهُ بِکُلِّ حَرفٍ أربَعَةَ آلافٍ حَسَنَةً و مَحا عَنهُ أربَعَةَ آلافِ سَیِّـئَةٍ و رَفَعَ لَهُ أربَعَةَ آلافِ دَرَجَةٍ؛⁽⁹⁾

هر کس بسم اللّه‏ الرحمن الرحیم را قرائت کند خداوند به ازاى هر حرفِ آن چهار هزار حسنه برایش مى‏نویسد و چهار هزار گناه از او پاک مى‏کند و چهار هزار درجه او را بالا مى‏برد.

 

---

9

پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله :

أنَّهُ إذا قالَ الْمُعَلِّمُ لِلصَّبىِّ قُل بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ فَقالَ الصَّبىُّ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ کَـتَبَ اللّه‏ُ بَراءَةً لِلصَّبِىِّ و بَراءَةً لأِبـَوَیهِ و بَراءَةً لِلمُعَلِّمِ؛⁽¹⁰⁾

وقتى معلم به کودک بگوید: بگو بسم اللّه‏ الرحمن الرحیم و کودک آن را تکرار کند خداوند براى کودک و پدر و مادرش و معلم، برائت از آتش در نظر خواهد گرفت.

 

---

10

پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله :

مَن کَـتَبَ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ فَجَوَّدَهُ تَعظیما لِلّهِ غَفَرَ اللّهُ لَهُ؛⁽¹¹⁾

هر کس بسم اللّه‏ الرحمن الرحیم را براى بزرگداشت خداوند زیبا بنویسد، خداوند او را مى‏بخشد.

 

---

11

پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله :

عَنِ اللّهِ جَلّ وَ عزَّ أنَّهُ قالَ: کُلُّ أمرٍ ذى بالٍ لَم یُذکَر فیهِ بِسمِ اللّهِ فَهُوَ أَبْتَرُ؛⁽¹²⁾

پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله از خداوند عزیز و جلیل نقل کرده است که فرمود:

هر کار ارزشمندى که در آن بسم اللّه‏ ذکر نشود ناقص است.

 

---

12

پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله :

مَن حَزَنَهُ أَمرٌ تَعاطاهُ فَقالَ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ و هو مُخلِصٌ لِلّهِ بِقَلبِهِ إلَیْهِ لَم یَنفَکَّ مِن إحدَى اثْنَتَینِ إمّا بُلُوغُ حاجَتِهِ فِى الدُّنیا و إمّا یَعدِلُهُ عِندَ رَبِّهِ و یَدَّخِرُ لَدَیهِ و أبقى لِلْمُؤمِنینَ؛⁽¹³⁾

هر کس کارى او را اندوهگین و به خود مشغول کند و او با اخلاص براى خدا بسم اللّه‏ الرحمن الرحیم بگوید و با قلبش به سوى او رو کند، یکى از این دو براى او خواهد بود: یا در دنیا به حاجتش مى‏رسد و یا حاجتش نزد پروردگار بوده و براى او ذخیره مى‏شود و آن براى مؤمنان ماندگارتر است.

 

---

13

پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله :

مَن أرادَ أَنْ یُنجِیَهُ اللّه‏ُ مِنَ الزَّبانیَةِ التِّسعَةِ عَشَرَ فَلْیَقرَأْ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ فَإنَّها تِسعَةَ عَشَرَ حَرفا لِیَجعَلَ اللّهُ کُلَّ حَرفٍ مِنها جُنَّةً مِن واحدٍ مِنهُم؛⁽¹⁴⁾

هر کس مى‏خواهد خداوند او را از زبانیه (فرشتگان عذاب) نوزده‏گانه برهاند، بسم اللّه‏ الرحمن الرحیم را قرائت کند زیرا آن نوزده حرف است. تا خداوند هر حرف آن را سپرى در مقابل یکى از آن فرشتگان قرار دهد.

 

---

14

پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله :

إذا مَرَّ الْمُؤمِنُ عَلَى الصِّراطِ فَیَقولُ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ طَفِئَتْ لَهبُ النِّیرانِ وَ نَقولُ: جُز یا مُؤمِنُ فَإنَّ نورَکَ قَد أطفَأ لَهِبى؛⁽¹⁵⁾

هنگامى که مؤمن بر صراط مى‏گذرد، و مى‏گوید: بسم اللّه‏ الرحمن الرحیم. ناگاه زبانه‏هاى آتش خاموش مى‏شود و مى‏گوید: اى مؤمن عبور کن زیرا نور تو آتش مرا خاموش کرد.

 

---

15

پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله :

لَو قَرَأتَ بِسمِ اللّهِ تَحفَظُکَ الْمَلائِکَةُ إلَى الْجَنَّةِ و هُوَ شِفاءٌ مِن کُلِّ داءٍ؛⁽¹⁶⁾

اگر بسم اللّه‏ را قرائت کنى، فرشتگان، تا بهشت تو را حفظ مى‏کنند و آن شفاى هر دردى است.

 

---

16

پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله :

إذا قالَ الْعَبدُ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ قالَ اللّهُ جَلَّ جَلالُه: بَدَأَ عَبدى بِاسْمى و حَقٌّ عَلَىَّ أنْ اُتـَمِّمَ لَهُ اُمُورَهُ و اُبارِکَ لَهُ فى أَحوالِهِ؛⁽¹⁷⁾

هر گاه بنده‏اى بسم اللّه‏ الرحمن الرحیم بگوید خداوند مى‏فرماید: بنده‏ام کارش را با نام من آغاز کرد، بر من است تا کارش را به پایان برسانم و براى او در کارهایش برکت قرار دهم.

 

---

17

پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله :

کانَ جِبرئیلُ إذا جاءَنى بِالْوَحىِ أوَّلُ ما یُلقى عَلَىَّ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ؛⁽¹⁸⁾

وقتى جبرئیل با وحى به نزدم مى‏آمد، نخستین چیزى که به من القا مى‏کرد، بسم اللّه‏ الرحمن الرحیم بود.

 

---

18

پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله :

مَن قَرَأ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ بَنَى اللّهُ لَهُ فِى الْجَنَّةِ سَبعَةَ ألفٍ قَصرٍ مِن یاقوتَةٍ حَمْراءَ؛⁽¹⁹⁾

هر کس بسم اللّه‏ الرحمن الرحیم را قرائت کند خداوند در بهشت هفتاد هزار قصر از یاقوت سرخ براى او بنا کند.

 

---

19

پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله :

بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ مِفتاحُ کُلِّ کِتابٍ؛⁽²⁰⁾

بسم اللّه‏ الرحمن الرحیم، کلید هر نوشته‏اى است.

 

---

20

پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله :

اُمَّتى یَأتونَ یَومَ الْقیامَةِ و هُم یَقولونَ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ فَتَثقُلُ حَسَناتُهُم فِى الْمیزانِ فَیُقالُ: ألا ما اُراجِحَ مَوازینَ اُمَّةِ مُحَمَّدٍ: فَـتَقولُ الأْنبیاءُ علیهم‏السلام إنَّ ابْتِداءَ کَلامِهِم ثَلاثَةَ أسماءٍ مِن أسماءِ اللّه‏ِ لَو وُضِعَت فى کَفَّةِ الْمِیزانِ و وُضِعَت سَیِّئاتُ الْخَلقِ فى کَفَّةٍ اُخرى لَرَجَحَتْ حَسَناتُهُم؛⁽²¹⁾

امت من در روز قیامت مى‏آیند در حالى که بسم اللّه‏ الرحمن الرحیم مى‏گویند. آنگاه اعمال نیک آنها در ترازوى اعمال، سنگین مى‏شود. گفته مى‏شود: چه چیزى باعث شده که ترازوى اعمال امّت محمد سنگین شود. پیامبران جواب مى‏دهند: چون سخن ایشان به سه نام از نام‏هاى پروردگار شروع مى‏شود که اگر در یک کفه ترازو قرار گیرد و گناهان مردم در کفه دیگر گزارده شود، حسنات آنها برترى مى‏یابد.

 

[نوشته ی رمز دار]

[نوشته ی رمز دار]